Ιατρεία Περιοδοντολογίας

Ο δόκτωρ Κωνσταντινίδης Βασίλειος

Περιοδοντολόγος, MSc in Prosthetics, DIPds in Periodontology, PhD in Maxillofacial Prosthetics - Μέλος του European Association for Osseointegration και European Federation of Periodontology


Μακρυγιάννη 51 : Μοσχάτο : 210 9403894 :  Χάρτης

Πλειάδων 40 : Π. Φάληρο : 210 9817538 :  Χάρτης

Ρωτήστε μας

Η Εμφυτευματολογία

Τα εμφυτεύματα αποτελούν μια σύγχρονη επανόρθωση της ανοδοντίας με εμφύτευση ενός μηχανικού μέρους στις γνάθους και ακόλουθα ενός προσθετικού μέρους πάνω στο μηχαχικό. Είναι κατασκευασμένα από τιτάνιο και έχουν διάφορα σχήματα που επιτρέπουν την έμμεση (καθυστερημένη) ή την άμεση φόρτιση.

Η άμεση φόρτιση είναι η διαδικασία στην οποία το φορτισμένο μηχανικό μέρος με το προσθετικό μέρος σε διάστημα πολύ μικρό (λιγότερο από μήνα) από την ημέρα της εμφύτευσης.

Αμεση εμφύτευση ονομάζεται η διαδικασία όπου η εμφύτευση του εμφυτεύματος γίνεται μετά από την εξαγωγή του κατεστραμμένου δοντιού, ή μέσα σε διάστημα ενός περίπου μήνα.

Τα εμφυτεύματα σαν διαδικασία επανορθωτικής οδοντιατρικής, εφαρμόζουν ένα χειρουργικό και ένα προσθετικό μέρος.

Το χειρουργικό μέρος αποτελεί την φάση όπου το κυρίως σώμα του εμφυτεύματος εισάγεται στο οστό μετά από διάνειξη του οστού με τρυπανισμό, ανάλογα με το εμφύτευμα και τον τύπο του εμφυτεύματος.

Η διαδικασία της οδοντιατρικής εμφύτευσης επιτυγχάνεται με την ενδοοστική εμφύτευση. Τόσο το χειρουργικό όσο και το προσθετικό μέρος γίνονται στο ιατρείο μας.

Eπίσης υπάρχει το πρωτόκολλο "δόντια σε μία μέρα" - "teeth in one day". (Mε το πρωτόκολλο αυτό εμφύτευσης τα εμφυτεύματα μαζί με την στηριζόμενη σε αυτά προσθετική εργασία γίνονται κατά την διάρκεια μιας εργάσιμης ημέρας).


Τα εμφυτεύματα
Τα εμφυτεύματα
Τα εμφυτεύματα

Τα εμφυτεύματα
Τα εμφυτεύματα
Τα εμφυτεύματα

Prosthetic over implant single tooth crown

Τα εμφυτεύματα
Τα εμφυτεύματα
Τα εμφυτεύματα


Τα οστεοενσωματούμενα εμφυτεύματα και το μέλλον της σύγχρονης επανορθωτικής οδοντιατρικής

Στην εποχή μας έχει επιτελεστεί μια αλματώδη αύξηση της τεχνολογίας σε όλους τους τομείς της επιστήμης, καθώς επίσης και εφαρμογή της επιστημονικής εξέλιξης σε όλους τους τομείς της ζωής. Η ιατρική επιστήμη ακολούθησε με γρήγορα βήματα την επιμέρους ανάπτυξη της τεχνολογίας σε πολλά επίπεδα. Η αξονική τομογραφία, μαγνητική τομογραφία, η επεμβατική καρδιολογία κ.τ.λ. αποτελούν πεδία όπου η σύγχρονη ιατρική επιστήμη έχει επιτελέσει επαναστάσεις. Ανάλογα στην οδοντιατρική επιστήμη ένα μεγάλο επίτευγμα ήταν η ανακάλυψη της Διαδικασίας της οστεοενσωμάτωσης όπου οδήγησε στην εφαρμογή των ενδοστικών εμφυτευμάτων.

Πριν αναπτυχθεί το θέμα της εμφύτευσης θα ήθελα να παραθέσω μερικές παραμέτρους που θα βοηθήσουν στην κατανόηση της αναγκαιότητας ανάπτυξης Ειδικών τεχνικών. Μια πρόσφατη μελέτη στο Βανκούβερ του Καναδά αποκάλυψε ότι οι ηλικιωμένοι που πίστευαν ότι η οδοντιατρική είναι συνήθως οδυνηρή ή που περιμένουν ότι θα χάσουν όλα τα φυσικά τους δόντια έχουν τρεις φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να αναφέρουν μετά από μια πενταετία ότι είναι απογοητευμένοι με την ζωή. Εξάλλου παρ' όλο το γεγονός ότι το ποσοστό των νωδών ατόμων έχει μειωθεί κατά 10% κάθε δεκαετία στις ΗΠΑ, η αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης αναμένεται να αυξήσει το ποσοστό των ατόμων που χάνουν τα φυσικά τους δόντια. Η αντικατάσταση της απώλειας των φυσικών δοντιών οδηγεί σε εκτεταμένη απώλεια οστικής στηρίξεως. Είναι χαρακτηριστικό ότι μια ολική οδοντοστοιχία της κάτω γνάθου, προσφέρει μόνο το 25% της περιοδοντικής στήριξης που είχαν τα τα απολεσθέντα δόντια. Αυτό σαν συνέπεια έχει την προοδευτική στροφή του ασθενή σε μαλακότερες τροφές και την σταδιακή μειωμένη πρόσληψη απαραίτητων ουσιών. Μερικές αλλαγές στην διατροφή ενοχοποιούνται για καρκίνο του παχέως εντέρου, καρδιοαγγειακές αλλοιώσεις και για εμφράγματα.

Σε μελέτες που έγιναν σε ασθενείς που είχαν λάβει εμφυτευματική θεραπεία, τόσο με ακίνητες όσο και με κινητές αποκαταστάσεις βρέθηκε ότι οι ασθενείς είτε φορούσαν οδοντοστοιχίες είτε εκτεταμένες γέφυρες μασούσαν το ίδιο καλά. Επίσης οι ομάδες της μελέτης που είχαν λάβει θεραπεία με εμφυτεύματα, μπορούσαν να μασήσουν σκληρές τροφές όπως καρότα, ξηρούς καρπούς, μήλα και σκληρό κρέας πράγμα που δεν έγινε στους ασθενείς με ολικές οδοντοστοιχίες χωρίς εμφυτευματική θεραπεία.

Πάντα στην αξιολόγηση προσθετικών εργασιών πρέπει να αξιολογείται και η γνώμη του ασθενούς, γιατί έχει δειχθεί από έρευνες μία αντιστοιχία μεταξύ της αξιολόγησης της ποιότητας της προσθετικής εργασίας όταν αξιολογείτε από ασθενείς και κλινικούς. Πάντως η συνολική βαρύτητα της θεραπείας με τα οδοντικά εμφυτεύματα, πρέπει να δίνεται στην πληροφόρηση του ασθενή. Η θεραπεία με οστεωενσωματούμενα εμφυτεύματα δεν υποκαθιστά πλήρως την φυσική λειτουργία της μάσησης, αλλά την ιδιαίτερη αναγκαιότητα του κάθε ασθενή.

Τελευταίες έρευνες μεταξύ ομάδων ασθενών έδειξαν ότι οι ομάδα που είχε τοποθετήσει οδοντοστοιχίες πάνω στα εμφυτεύματα, μπορούσε να έχει μεγαλύτερη ικανότητα μάσησης σκληρών τροφών και μεγαλύτερη προσαρμογή με την τεχνητή οδοντοστοιχία.

Πριν επεκταθούμε στη περιγραφή των επιμέρους περιπτώσεων της εμφυτευματικής Θεραπείας πρέπει να εξηγήσουμε την μορφή ενός οδοντικού εμφυτεύματος. Η συνηθισμένη μορφή είναι η ύπαρξη δύο ή τριών τμημάτων που συνδέονται μεταξύ τους ή με την μορφή κοχλιούμενων τμημάτων ή πακτούμενων. Η πρώτη σπείρα αποτελεί το μέρος που ουσιαστικά συνδέεται με το οστό και αποτελείται από μια λεία ή κοχλιωτή εξωτερικά κατασκευή από τιτάνιο που αποτελεί (implant screw) την βάση της κατασκευής. Μπορεί να είναι επενδυμένη με σπρέι τιτανίου ή υδροξυαπατίτη, τεχνικές που προάγουν την οστεοανγκύλωση ή αδραποιημένη σε φούρνους αέριου τιτανίου. Το δεύτερο μέρος είναι πάντα το διαβλενογόννιο τμήμα, το μέρος εκείνο δηλαδή που διασχίσει τα προσπεφυκότα ούλα και αποτελεί την θέση στήριξης της προσθετικής εργασίας ή των συνδέσμων ακρίβειας κάτω από οδοντοστοιχίες. Η σύνδεση τους γίνεται με κοχλίες από τιτάνιο, έτσι ώστε να απαρτίσουν το σύνολο εμφυτεύματος - προσθετικής εργασίας. Η διαδικασία της οστεωενσωμάτωσης ορίζεται σαν τον αγκυλωτικό δεσμό που προκύπτει από την βλάστηση νέου οστού γύρω από την περιοχή του μετάλλου, και είναι σήμερα σαν την πιο αποδεκτή μέθοδο για την σταθεροποίηση οδοντικών εμφυτευμάτων και ενδοοστικών προσθέσεων (ορθοπεδικές επεμβάσεις αντικατάστασης κεφαλών μηριαίου οστού κλπ). Η τεχνική ανακαλύφτηκε τυχαία από τον σουηδό καθηγητή Μπρανεμαρκ και την παρατήρηση ότι λάμες τιτανίου που είχαν εισαχθεί σε ανθρώπινες γνάθους ήταν αρκετά δύσκολο να απαμακρυνθούν.

Οι ασθενείς που δεν γίνεται να έχουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα από τις τεχνικές εμφύτευσης είναι ακτνοβολημένοι ασθενείς, άτομα με μεταβολικές νόσους όπως ζαχαρώδη διαβήτη, νόσους του κολλαγόνου, αθεράπευτη περιοδοντική νόσο, υπερβολική καπνιστές κλπ. Είναι χαρακτηριστικό ότι και τα οδοντικά εμφυτεύματα αποικίζονται με χλωρίδα μικροβίων που μοιάζει με αυτή των φυσικών δοντιών και αντιδρούν με περιμετρική απώλεια οστού όπως και ένα φυσικό δόντι.